BOLVADİN’DE LAKAPLAR

Her  sabah  Bolvadin havası ruhuma sarılır;

Kimse alınmasın  er kişi namıyla  anılır.

Dükkanını  erken  açardı  Bakkal  Apıcık;

Evde  onun  yoğurdundan  yapardık  hep  cacık.

*

İmarette  Sinan’ ın hissediliyor  hâlâ  nefesi;

Kulağımda  yankılanır  Tüssülü’ nün  o  güzel sesi.

Çarşı  Camii’nin  önünde  sıralıdır  çeşmeler;

Hafız Ali Osman  cemaatı  camiye  bekler.

“Daima oku!”  derdi hep  Ekici’nin  Mehmet;

Mekanı  cennet  olsun  O’na  duyarım minnet.

İmaret Hamamı’nda  görürdüm  Hamamcı  Gadir’i;

Birdenbire  yıktılar  o  muhteşem  güzel  eseri.

Yunuszade  Yörükzade  ilimde  örnek  olmuşlar;

Onları  örnek  alanlar  hep  başarıya  koşmuşlar.

Horan’ı cennete  çevirmiş  Kitapcı Süleyman;

Orada otururken  O  gelir  aklıma her  an.

**

Soba  borusu  Kediliğin  Ahmet’te  vardı  yalnız;

Şimdi  tüp  satıyor  karşısında  Badiniğin  Hafız.

***

Ölügızları  herkese  düğün  eşyası  satarlar;

Gömlek,  pijamada  ustadır  Terzi  Şeytanlar.

İlk  bakanımız  Gocabıyığın  Halidin  İbrahim;

Yaptığı  hizmetle  yüzümüzü  güldürdü  bizim.

Eğitim  Enstitüsü  müdürüydü  Bidenenin  İsmail;

Gençleri  öğretmen  ederek,  emellerine etti nail.

Çok  çalıştı  çabaladı  Kürdoğlu’nun  Ahmet;

“Ensar”  adıyla  şimdi  çocukları  yapıyor  hizmet.

Çeşmeler  yaptırdı  her yere Beyazın  Hacı Ali;

Sonuçta O da  olmuştur  mutlaka  bir  veli.

Gırdıgızının  Şaban’ın  bağında  zerdali  doludur;

Horansuyu  Kasım’ın çocuklarının  adları  çoktur.

Taktağın Nuri  halkı buzdolabıyla  tanıştırmış;

Afyon’a  halkı  Hıfsıların  Gocabıyık  taşırmış.

Taktağın  Hacı Dede’den  sakız alır  patlatırdık;

Datlıcı Dede’den  pekmez  alır aşure  yapardık.

Ramazanda  ere  kaldırırdı  Guldur  Cemal;

Çarşıda  esnaflık  ediyor  Sinekli  Bakkal.

Çarşıda yıkılan  adada  dükkanlardan  biri vardı;

Helvacı  Lomen  orada  dahan  pide  satardı.

N. Sait Ekici