KADİM KENTİN HİKAYELERİ
5- YAKUP KOYUNCU
1952 yılında Muammer ve Fadime çiftinin üçüncü evlatları olarak ilçemiz hacı Halife mahallesinde dünyaya gelir. Aslen, İmaret Mahallesine kayıtlıdır. Abisi Kadir Koyuncu vefat etmiş, hayatta iki kız iki oğlan olarak kalmışlardır. Kendisi çok esprili bir yapıya sahiptir. Her konuda yapacağı şaka mutlaka vardır. Pala bıyıklarını çok sever. Gözü gibi bakar, araçta tercihi Mercedes Benz, yemekte tercihi etli yemeklerdir. Mehmet Koca, Yılmaz Günday, İsmail Telli çocukluk arkadaşlarıdır.
İLKOKULU HAYVAN SEVGİSİ NEDENİYLE BIRAKTIM
Kendisi ufak yaşlardan itibaren hayvanlara ilgi duyar. At ve köpeklere karşı ilgilidir. Ufak yaşlarda at sırtından, köpek cinslerini, “toka kuyruk, çift namız” diye bahseder. Hayvanlara olan ilgisi ilkokul üçüncü sınıftan ayrılmasına neden olmuştur.
TERZİ CEYLAN BULGURCUNUN HÜSEYİN KORELİ BURALARDA ÇALIŞTIM
1959 yıllarında henüz yedi yaşlarımdayken, babam beni Terzi Ceylan Leblebicier’e verdi. Meslek öğren, elin iş tutsun dedi. Tabi iğneleri batırınca dizlerime altı ay sonra ayrıldım. Çiftliğe geri döndüm, ancak babam beni bulgurcunun Hüseyin’in yanına verdi. O zaman yumurta satmıyordu helva satıyordu. Biraz da onun yanında çalıştım. Daha sonra Nam Koreli, Fidanlar, Aynacılar’ın kereste atölyelerinde askerliğe gidesiye kadar çalıştım.
1972’DE ASKERE GİTTİM GELİNCE EVLENDİM
1972 yılında muhtelif çeşitli yerlerde çalıştıktan sonra, askere gittim. Askerliğimi Kütahya’da, havacı olarak yaptım. 1973 yılının sonunda askerden döndüm. Askerden dönünce annem beni evlendirme kararı aldı, 1974 yılında evlendim. Evleneceğime yakın elimi kestirdim. Düğünüm on beş gün sonra oldu. Öylece de bir anımız oldu. Aynacıların kerestede 1984’e kadar çalıştım.
1984’TE SANDIK ÇAKMAYA BAŞLADIK
1984 yılından itibaren kendim, sandık çakmaya başladım. Allah’a hamd olsun ekmeğimizi çıkarttık. 1990 yılına kadar sandıkçılık yaptıktan sonra, çiftçiliğe dönüş yaptık. O yıldan beri de çiftçilikle uğraşıyorum. Emekli oldum şükür.
MURAT 124 FİYATINA FAYTON ALDIM
Babam rahmetliyi 1985 yılında kaybettim. O yıllarda kardeşim İhsan İsviçre’de çalışıyordu. Rahmetli babam faytonları severdi. İhsana söyledim. 1989 yılında fayton aldık. 4.000 TL kadardı. Eskişehir’den getirdik. Hiç unutmam, 500 TL’de getirme parası vermiştim. O zamanlar, o fiyata Murat 124 taksi alınıyordu. 1991 yılında yeğenlerimin sünnet düğününde kullandık. Hatıra olarak faytonu saklamıştık.
DEVAMLI KASKET TAKAR
Kendisi devamlı kasket takar. İsmet Çelik’in orada sıklıkla takılır. Şakacıdır, doktora gitmeyi pek sevmez. Doğal yaşar. 1988 yılında, Merhume annesi ve ailesiyle birlikte hac görevini yapmış, o yıldan sonra da Mekke’ye karayolu kapanmıştır.
Kendisine Allah’tan uzun ömürler niyaz ediyoruz.
Yorumlar
Kalan Karakter: